سوره التکویر

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آن گاه كه خورشيد به هم درپيچد،


وَ إِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

2

و آن گه كه ستارگان همى تيره شوند،


وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

3

و آن گاه كه كوه‌ها به رفتار آيند.


وَ إِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

4

وقتى شتران ماده وانهاده شوند،


وَ إِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

5

و آن گه كه وحوش را همى گرد آرند،


وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

6

درياها آن گه كه جوشان گردند،


وَ إِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

7

و آن گاه كه جانها به هم درپيوندند،


وَ إِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

8

پرسند چو زان دخترك زنده به‌گور:


بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

9

به كدامين گناه كشته شده است؟


وَ إِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

10

و آن گاه كه نامه‌ها ز هم بگشايند،


وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

11

و آن گاه كه آسمان زجا كنده شود،


وَ إِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

12

و آن گه كه جحيم را برافروزانند،


وَ إِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

13

و آن گه كه بهشت را فرا پيش آرند،


عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

14

هر نَفْس بداند چه فراهم ديده.


فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

15

نه، نه! سوگند به اختران گردان،


ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

16

[كز ديده‌] نهان شوند و از نو آيند،


وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

17

سوگند به شب چو پشت گرداند،


وَ ٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

18

سوگند به صبح چون دميدن گيرد،


إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

19

كه [قرآن‌] سخن فرشته بزرگوارى است.


ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

20

نيرومند [كه‌] پيش خداوند عرش، بلندپايگاه است.


مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

21

در آنجا [هم‌] مُطاع [و هم‌] امين است.


وَ مَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

22

و رفيق شما مجنون نيست


وَ لَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

23

و قطعاً آن [فرشته وحى‌] را در افق رخشان ديده.


وَ مَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

24

و او در امر غيب بخيل نيست.


وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

25

و [قرآن‌] نيست سخن ديوِ رجيم.


فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

26

پس به كجا مى‌رويد؟


إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

27

اين [سخن‌] بجز پندى براى عالميان نيست


لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

28

براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رَوَد.


وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

29

و تا خدا، پروردگار جهانيان، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست.


سوره الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان


يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ

27

اى نفس مطمئنّه،


ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ

28

خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،


فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي

29

و در ميان بندگان من درآى،


وَ ٱدۡخُلِي جَنَّتِي

30

و در بهشت من داخل شو.



قاری