سوره التکویر
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ آن گاه كه خورشيد به هم درپيچد،
وَ إِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ
2و آن گه كه ستارگان همى تيره شوند،
وَ إِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ
3و آن گاه كه كوهها به رفتار آيند.
وَ إِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ
4وقتى شتران ماده وانهاده شوند،
وَ إِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ
5و آن گه كه وحوش را همى گرد آرند،
وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ
6درياها آن گه كه جوشان گردند،
وَ إِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ
7و آن گاه كه جانها به هم درپيوندند،
وَ إِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ
8پرسند چو زان دخترك زنده بهگور:
بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ
9به كدامين گناه كشته شده است؟
وَ إِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ
10و آن گاه كه نامهها ز هم بگشايند،
وَ إِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ
11و آن گاه كه آسمان زجا كنده شود،
وَ إِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ
12و آن گه كه جحيم را برافروزانند،
وَ إِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ
13و آن گه كه بهشت را فرا پيش آرند،
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ
14هر نَفْس بداند چه فراهم ديده.
فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ
15نه، نه! سوگند به اختران گردان،
ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ
16[كز ديده] نهان شوند و از نو آيند،
وَ ٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ
17سوگند به شب چو پشت گرداند،
وَ ٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ
18سوگند به صبح چون دميدن گيرد،
إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ
19كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است.
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ
20نيرومند [كه] پيش خداوند عرش، بلندپايگاه است.
مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ
21در آنجا [هم] مُطاع [و هم] امين است.
وَ مَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ
22و رفيق شما مجنون نيست
وَ لَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ
23و قطعاً آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده.
وَ مَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ
24و او در امر غيب بخيل نيست.
وَ مَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ
25و [قرآن] نيست سخن ديوِ رجيم.
فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ
26پس به كجا مىرويد؟
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
27اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست
لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ
28براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رَوَد.
وَ مَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
29و تا خدا، پروردگار جهانيان، نخواهد، [شما نيز] نخواهيد خواست.
سوره الفجر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
27اى نفس مطمئنّه،
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
28خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
29و در ميان بندگان من درآى،
وَ ٱدۡخُلِي جَنَّتِي
30و در بهشت من داخل شو.